Piet Berghs is beeldhouwer, maar zijn sculpturen zijn ideeënvangers, geen gebeeldhouwde figuren.(…)
Zijn werk is een indrukwekkende poging een evenwicht te vinden tussen ons bestaan én de wetenschap slechts een voetnoot te zijn in het grote geheel.(…). "Ik hoef ze er alleen maar even uit te halen" zei Michelangelo ooit over zijn beeldhouwwerken. De kunstenaar durft het aan de dingen meer te laten zien zoals ze zijn. Een teken van jaren zou je zeggen, maar ook een verjonging want Berghs komt daarmee steeds dichter bij de kern.
Ruud Lammerink
Docent kunst- en architectuurgeschiedenis
Piet Berghs neemt met zijn benadering van de steen een bijzondere plaats in, in de Nederlandse en de Europese beeldhouwkunst. Het is een man met liefde voor de steen. "Ik maak de steen week" zegt hij terwijl hij kapt, hij wil hem tot leven wekken lijkt het.
Ridsert Hoekstra
Conservator Stedelijk Museum Roermond
Het gaat bij Berghs niet om het Goede of het Kwade zoals bij Baudelaire. Die strijd is al gestreden. Toch blijft Berghs door zijn abstracte beeldhouwwerk op zijn eigen manier zoeken naar de bronnen van het leven. Tegenstellingen maken daar steeds deel van uit. Zijn werk is abstract, poëtisch en subliem. In die zin is Berghs een prediker in steen. Een begenadigd prediker. Het lijkt dat de steenbrokken uit de groeve van Namen het werk van Baudelaire te representeren als ze door de handen van Berghs zijn gegaan.
Carina van der Walt
Dichter en kunstcriticus
Het werk van Piet Berghs nodigt uit tot beeldspraak, het raakt aan gedachten over het mysterie van het leven, eeuwigheid en vergankelijkheid, de nietigheid van de mens. Opvallend is het dualistische karakter, met tegenstellingen tussen hard en zacht, ruw en glad, lichtheid en zwaarte, stilstand en beweging. Graniet kleeft als ogenschijnlijk weke massa aan een harde drager. De serie sculpturen met de titel bloesem van de steen, deze poëtische titel past perfect bij deze abstracte werken waarin hij de stenen tot leven wil wekken.
Thijs Lenssen
Journalist Media Groep Limburg